سنت تقریریسنت تقریری به سکوت و عدم ردع عالمانه معصوم علیه‌السّلام نسبت به فعل یا گفتار افراد اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفسنت تقریری آن است که کسی در منظر و مسمع معصوم علیه‌السّلام کاری انجام دهد و یا سخنی درباره یک حکم شرعی به زبان آورد و یا اعتقاد خاصی را بیان کند و معصوم علیه‌السّلام با علم و توجه، سکوت نموده و جلوی این عمل یا گفتار یا پندار را نگیرد؛ این سکوت به معنای صحه گذاشتن و امضای آن فعل یا قول یا عقیده است و سنت تقریری نامیده می‌شود. ۲ - نکتهتقریر معصوم علیه‌السّلام در جایی که احتمال حرمت فعلی داده می‌شود، در جواز آن ظهور دارد و در جایی که کسی نزد معصوم علیه‌السّلام معامله یا عبادتی انجام می‌دهد و او آن را تقریر می‌کند، بر مشروعیت عبادت و صحت معامله دلالت می‌نماید. [۳]
شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۳، ص۱۳۰.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۹۱، برگرفته از مقاله «سنت تقریری». |